Frederik Jaspers Faijer is fysiotherapeut en praktijkhouder van De Haere (Top Health Groep) in Hardenberg. Samen met zijn collega’s werkt hij vanuit en aan Positieve Gezondheid in zijn regio. Adviseur Chantal Walg ging met hem in gesprek en vroeg hem naar zijn kijk op Positieve Gezondheid, zijn aanpak en praktische tips.
“Klopt, maar we zijn er nog niet! Het begint met een visie en die moet je gaan doorleven! Het belangrijkste is dat je een visie hebt op Positieve Gezondheid en dat dit vervolgens vertaald wordt naar de werkvloer, of met andere woorden er moet naar gehandeld worden. Ik zeg altijd: ’Als je buiten wilt winnen, dan moet je binnen beginnen’. Natuurlijk willen wij ook de regio gezonder maken, maar we beginnen eerst in onze praktijken.
Wat we in de praktijk doen, werken aan positieve psychologie en Positieve gezondheid, dat is wat we zichtbaar willen maken in ons handelen en ook registreren en rapporteren. Zo hebben we het woord floreren, dat Jan Walburg gebruikt binnen de positieve psychologie, ook opgenomen in onze vragenlijst. Wat we doen is wetenschappelijke zaken inpassen in onze dagelijkse praktijk.”
“Volgens mij is er zwermintelligentie nodig, oftewel collectiviteit. Daarnaast gaat het natuurlijk ook om vakmanschap en enthousiasme. Het idee is om mensen langzaam te besmetten! Uiteindelijk vraagt dit om een leven lang ontwikkelen. En betekent het dat we daar als organisatie de mensen intern en later ook extern bij moeten ondersteunen. Investeren in (de) opleiding is namelijk een van de manieren om de visie van Positieve Gezondheid te borgen.
En Positieve Gezondheid is niet samen het webje invullen. Je moet het zijn. Je moet de taal spreken, de gezamenlijke gezondheidstaal. We voeren namelijk een ander gesprek met mensen en zorgen ervoor dat de regie bij hen blijft. Daarvoor hebben we mensen nodig die dat ook doen. Dat zijn ook de huisartsen, specialisten, de mantelzorgers, thuiszorg- en welzijnsmedewerkers, etc. Uiteindelijk zou iedereen deze zelfde taal moeten spreken.”
“Ik heb een heel mooi vak, maar het vraagt wel om doorontwikkelen van biomedisch naar het meer psychosociale. En wat de meerwaarde hiervan is, dat moet je gewoon meemaken, zelf ervaren. Op dit moment hebben we bijna een half uur per patiënt en zijn we vooral vaak nog bezig met het toepassen van onze bio-medische kennis. En de verandering zit er dus in om de shift te maken naar het psychosociale model. Het gaat niet alleen om het fixen van ziekte en klachten met pillen en poeders. Maar om de mens zelf verantwoordelijk te stellen voor hun eigen gezondheid en waarbij we hen kunnen ondersteunen met de expertise voor wat betreft zorg en preventie. Wij moeten als het ware een soort gezondheidsbevorderaars worden met als specialisatie fysiotherapie en ergotherapie. Verder is het belangrijk in ons werk dat we het niet hebben over de patiëntreis, maar juist de mensreis, want daar zijn we onderdeel van. Het gaat om het leven van de gehele mens.
We hebben het vaak over zelfmanagent, maar we kunnen beter spreken over samenmanagement. We hebben elkaar nodig bij het bevorderen van onze gezondheid. Zelf lukt het ons niet. Kijk nu in deze corona tijd naar de mensen die ziek worden, dan wel op de ic terecht komen. Het zijn veel mensen met een ongezonde leefstijl. We kunnen wachten op een vaccin, maar dan zijn we er niet, er moet daadwerkelijk wat gebeuren in verandering en bewustwording van mensen zelf, maar ook domein overstijgend van supermarkt, het onderwijs tot aan de zorg.”
“Wij hebben allemaal de basismodule Positieve Gezondheid van het Institute for Positive Health in company gevolgd en daarmee kennis en vaardigheden geleerd om er mee aan de slag te gaan. Dus zowel de fysiotherapeuten, de ergotherapeuten als alle ondersteuners. Voor sommigen heeft dit direct de ogen geopend, bij sommigen kwam het wat later en bij anderen is het er ook nu nog niet. We zijn ook blij met de mensen die nog steeds fixen. Wat we eigenlijk nodig hebben is een mix tussen fixen en coachen.”
“We willen de regio gezonder maken, maar zover zijn we nog niet. Samen met Proscoop hebben we een paar jaar geleden een regioscan gemaakt, waaruit naar voren kwam dat mensen in onze regio eerder overlijden. En daar willen we iets aan doen.
Eerst moeten we dezelfde taal leren spreken en dat moeten we voorlopig doen binnen het systeem dat er is. We kunnen dus vooral invloed uitoefenen op ons eigen vakgebied en op onze collega’s. Hier gaan we eerst veranderen. Dit betekent dat we het laten zien op de werkvloer, in de praktijk. Dit is precies waar we mee bezig zijn met onze club, die bestaat uit fysiotherapeuten en ergotherapeuten. We zijn wel op zoek naar meer gelijkgestemden in onze regio.
En er zijn in de regio al initiatieven gaande waar we als praktijk bij betrokken zijn, zoals Gewoon Gezond Kloosterhaar, Gezond Bergentheim en Vitaal Vechtdal. Ook vindt er regionalisatie plaats met behulp van het sport- en preventieakkoord. Daarnaast zijn we met de Saxenburgh Medisch Centrum in overleg. We merken dat er nog een groot cultuurverschil is tussen de verschillende professionals en organisaties, het gaat vaak nog veel over fixen en minder over gezondheid en preventie. Het vraagt dan ook een lange adem , maar we moeten ermee doorgaan om elkaar te leren verstaan. De waardering van de mensen om je heen, zorgt ervoor dat je het ook volhoudt. Daar doe je het immers voor.
Alle zorgverzekeraars omarmen het concept van Positieve Gezondheid inmiddels. Menzis heeft het over Leefkracht en Samengezond. Value based health care en shared savings zijn mooie manieren om ermee aan de slag te gaan. Het Kavelmodel, waar Carl Verheijen mee bezig is, dat zou uiteindelijk onze droom zijn voor de regio.”
“Start met een visie die je moet gaan doorleven. Laat zien dat je het bent. Mensen die de visie doorleven die kun je voor je laten werken om het verder te brengen. Laat je inspireren door de mensen om je heen en kijk wat er al is. Besef je dat het gaat om meer dan een enkel project, cursus of challenge. Het is een proces met en door verschillende stakeholders waarbij de inwoner, de burger, de mens centraal staat. Hiervoor heb je wel een oneindige mindset nodig. Het gaat om autonomie, betrokkenheid en de intentie om mensen in hun kracht te zetten. Kwaliteit lever je inmiddels als enthousiaste zorgprofessional!”